Οι ρυθμοί του έρωτα διαφέρουν ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες

Οι χρονικοί παράγοντες στον έρωτα παρουσιάζουν ποικίλες διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα. Συμφώνως με επιστημονικά ευρήματα, οι άνδρες χρειάζονται μέσο όρο 88 ημέρες, περίπου τρεις μήνες, για να ανακηρύξουν την ερωτική τους κατάσταση, ενώ οι γυναίκες απαιτούν περίπου 134 ημέρες, δηλαδή τεσσερισήμισι μήνες. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός πως το 39% των ανδρών εκφράζει την αγάπη του μέσα σε ένα μήνα, αντίθετα με το μόλις 23% των γυναικών που το κάνει.

Η έννοια του έρωτα ως "ναρκωτικού"

Στις πρώτες φάσεις μιας σχέσης, ο εγκέφαλος διακρίνεται για την παραγωγή υψηλών επιπέδων μιας συγκεκριμένης χημικής ουσίας, γνωστής ως φαινυλαιθυλαμίνη (PEA). Η φαινυλαιθυλαμίνη, που αποτελεί μια φυσική αμφεταμίνη, είναι υπεύθυνη για τα συναισθήματα "τρελού έρωτα" και είναι εκείνη που καθιστά τον έρωτα τόσο εθιστικό. Τα συναισθήματα χαράς, της αυξημένης ενέργειας και του ενθουσιασμού που συνοδεύουν την αρχή μιας σχέσης πηγάζουν επίσης από αυτήν την ουσία. Κατά τους επιστήμονες, ο έρωτας προκαλεί παρόμοιες νευροχημικές αντιδράσεις στον εγκέφαλο με εκείνες που προκαλούνται από τα ναρκωτικά. Αυτό είναι αποτέλεσμα του γεγονότος ότι μια νέα ρομαντική σχέση ενεργοποιεί το κέντρο "ανταμοιβής" του εγκεφάλου, δημιουργώντας μια γενικευμένη αίσθηση ευφορίας.

Ο έρωτας επηρεάζει την κρίση και την αντίληψη

Μια έντονη ερωτική σχέση μεταβάλλει τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε το περιβάλλον μας. Τα υψηλά επίπεδα PEA επηρεάζουν την κρίση μας, οδηγώντας μας να αντιμετωπίζουμε τα πράγματα με θετικό πνεύμα. Αυτό μας κάνει να αγνοούμε πτυχές που σε άλλες περιπτώσεις θα θεωρούσαμε ενοχλητικές ή ανησυχητικές.

Ο έρωτας μειώνει τον φόβο της κοινωνικής κρίσης

Η κατάσταση του ερωτευμένου απενεργοποιεί τα μέρη του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνα για τον κοινωνικό φόβο και την ανησυχία. Κατά συνέπεια, όταν είμαστε ερωτευμένοι, δεν δίνουμε σημασία στο ποιος μπορεί να μας παρατηρεί ή τι μπορεί να σκεφτεί. Αυτή η ανακούφιση εξηγεί το γιατί τα ερωτευμένα ζευγάρια μπορούν να είναι τόσο αφοσιωμένα και ανοιχτά σχετικά με τον έρωτά τους, ανεξαρτήτως των κοινωνικών προκαταλήψεων.

Ο έρωτας αλλάζει την αίσθηση του χρόνου

Η αρχική φάση ενός έρωτα μπορεί να οδηγήσει σε μια αλλαγή της αντίληψης του χρόνου. Καθώς οι επίπεδα του νευροδιαβιβαστή νορεπινεφρίνης αυξάνονται, η αίσθηση του χρόνου μπορεί να αλλοιωθεί. Αυτή η αλλαγή σε συνδυασμό με τη ντοπαμίνη και την ωκυτοκίνη δημιουργεί ένα είδος "ερωτικού φίλτρου", το οποίο επηρεάζει τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την πάροδο του χρόνου. Αυτή η επίδραση κάνει τον χρόνο να φαίνεται ότι περνάει απαρατήρητα.