Να απαντάς με ειλικρίνεια όταν σε ρωτάνε «Πώς είσαι;» ή «Τι κάνεις;» και όχι απλά «καλά», όπως κάνει το 99,9% των ανθρώπων που δέχεται αυτή την ερώτηση.

Ενώ δεν είσαι καλά στην πραγματικότητα και νιώθεις θλίψη, οργή, φόβο, απογοήτευση, δεν το παραδέχεσαι και «κρύβεσαι» πίσω από τις λέξεις.

«Δεν χρειάζεται να αναλύσεις, αν δεν το θέλεις, τι σου συμβαίνει στον συνάδελφο που σε ρωτά “τι κάνεις;” το πρωί, αφού έχετε ανταλλάξει καλημέρα. Μπορείς όμως να του πεις “δεν είμαι και στα καλύτερα μου, είχα έναν έντονο τσακωμό χθες το βράδυ και ακόμα σκέφτομαι όσα έγιναν και ειπώθηκαν. Σε κάθε περίπτωση δεν είναι ο χώρος ή στιγμή για να το συζητήσουμε, αλλά σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον”», εξηγεί ο Wignall.

Και προσθέτει: «Κρύβοντας το αρνητικό συναίσθημα που νιώθεις στην προσπάθειά σου να ξεφύγεις και να μην το βιώσεις, στέλνεις μήνυμα στον εγκέφαλο ότι τα οδυνηρά συναισθήματα είναι κάτι που πρέπει να φοβάσαι με αποτέλεσμα να γίνεσαι συναισθηματικά εύθραυστος».

«Από την άλλη, όταν αναγνωρίζεις το συναίσθημά σου με ειλικρίνεια, όσο αρνητικό, δύσκολο και επώδυνο κι αν είναι, τόσο στους γύρω σου, όσο και στον ίδιο σου τον εαυτό, χτίζεις λιθαράκι-λιθαράκι την ψυχική δύναμη και τη συναισθηματική σου ανθεκτικότητα με την πάροδο του χρόνου», συμπληρώνει.